W latach 70. XIX w. zamek w Pszczynie został przebudowany z inicjatywy ówczesnego księcia pszczyńskiego Hansa Heinricha XI Hochberga von Pless. Z zachowanych planów zamku pochodzących z okresu po jego przebudowie wiemy, że kuchnię zlokalizowano w piwnicy we wschodnim skrzydle zamku. Umiejscowienie to nie było przypadkowe. Skrzydło wschodnie, posiadające "gorszy" widok - nie na park, lecz na oficynę i miasto - miało w znacznym stopniu charakter administracyjno-gospodarczy, a więc przykre zapachy z kuchni nie docierały do pomieszczeń, z których korzystała rodzina książęca i jej goście. Taka lokalizacja pozwalała też uniknąć bezpośredniego działania promieni słonecznych, które potęgowałyby i tak już panujący w kuchni gorąc.

W 1913 roku wyposażono kuchnię w nowoczesny sprzęt, który pochodził z fabryki Antona Senkinga w Hildesheim. Dostarczała ona swoje urządzenia nie tylko na niemiecki dwór cesarski i na potrzeby armii, ale też do wielu domów arystokratycznych, hoteli, restauracji, gospodarstw domowych, w tym zagranicznych.

W inwentarzu zamku z 1915 r. na wyposażeniu kuchni wymieniono m.in. takie wyroby tej firmy, jak: piec gazowy, kilkupoziomowy piec gazowy do pieczenia, kuchnię gazowo-węglową do gotowania, opiekacz gazowy Salamander, rożen elektryczny z okapem i pojemnikiem na krew i tłuszcz czy gazowy blat do podgrzewania. W przyległej do kuchni zmywalni naczyń znajdowało się natomiast urządzenie Senkinga służące do mycia naczyń. W czasie II wojny światowej, w 1942 r., urządzenia kuchni książęcej podarowano lub sprzedano władzom miejskim w Pszczynie.

Dzięki planom i inwentarzowi zamku w Pszczynie z 1915 r. wiemy, że w jej bezpośrednim sąsiedztwie znajdowały się zmywalnia naczyń, pokój szefa kuchni czy pomieszczenie z lodówką i basenem na ryby. Ponadto w piwnicach mieściły się m.in. magazyny żywności, piwa, wina i napojów chłodzących, kuchnia kawowa oraz wnętrza przeznaczone dla personelu kuchennego, a także kotłownia i skład opału. Aby dostarczyć posiłki do reprezentacyjnej jadalni na I piętrze zamku, wykorzystywano wózki szynowe oraz windę do transportu posiłków, która łączyła piwnicę z parterem i I piętrem.