W związku siedemdziesiątą rocznicą zakończenia budowy Jeziora Goczałkowickiego, warto po raz kolejny przypomnieć, iż jezioro pochłonęło część ziem wiosek: Łąka, Wisła Wielka, Wisła Mała, a w szczególności wsi Zarzecze, która znalazła się praktycznie cała pod wodą.

Mieszkańcy terenów obecnego jeziora nie mieli prawa sprzeciwu, musieli zostawić swoje domy, ziemię, a niejednokrotnie swych przodków pochowanych na cmentarzu. Oficjalnie przeprowadzano ekshumacje, ale ówczesna dokładność pozostawiała wiele do życzenia, co ujawniła susza z 1992 roku, gdy wody odsłoniły szczątki pochowanych tam osób.

Zarzecze to jedna z najstarszych miejscowości na Śląsku Cieszyńskim, powstała około 1223 roku. W latach 50. XX w zamieszkiwało ją ponad 3000 ludzi. Był tam kościół parafialny pod wezwaniem Matki Boskiej Śnieżnej oraz kaplica z cudownym obrazem Matki Boskiej Gołyskiej znajdująca się na Gołyszu - części Zarzecza. Na terenie miejscowości znajdowały się dwie szkoły (większa na 400, a mniejsza na 100 dzieci), sklepy, gospody, domy mieszkalne, gospodarstwa rolne. Mieszkańców wysiedlono między innymi do Chybia, Strumienia, Bielska-Białej, Czechowic-Dziedzic, Jaworza, Skoczowa oraz Pszczyny.