Zabytek, który doczekał się możliwości wykonania niezbędnych napraw i konserwacji to stodółka pochodząca z 1811 roku. Jej dach i wnętrze były już w kiepskim stanie, co zresztą nie dziwi - drewno, z którego są wykonane to oryginalny materiał, ciągle poddawany działaniu czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć czy żerowanie owadów. Właścicielem tej niewielkiej rozmiarami stodółki był Paweł Hess. Zgromadzono w niej m.in. kilka wialni do czyszczenia zboża, żarna, sitka do przesiewania ziarna, skrzynię do przechowywania zboża, cepy, grabie i niecki do wyrabiania chleba.

Niezwykle ciekawy jest prostokątny kształt stodoły, przypuszczalnie zapożyczony z Małopolski. W regionie pszczyńskim dominowały bowiem obiekty wieloboczne. Do skansenu obiekt przeniesiono w roku 1978.

Zakres prac został sfinansowany w 100% w kwocie 34 911,36 zł przez Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

O robotach prowadzonych w stodółce opowiedzieliśmy w czasie trwania tych prac w materiale wideo:

Przypomnijmy, że zespół obiektów drewnianych budownictwa wiejskiego pod nazwą "Zagroda Wsi Pszczyńskiej" przy ul. Parkowej w Pszczynie, pow. pszczyński, będący częścią tzw. Parku Dworcowego, składający się z:

• stodółki biedniackiej z Kobielic z 1811 r.,
• wozowni z Miedźnej z XIX w.,
• wozowni z Warszowic z XIX w.,
• spichlerza dworskiego z Czechowic z 1784 r.,
• młyna wodnego z Bojszów,
• młynka wietrznego z Zebrzydowic z 1904 r.,
• szopki na siano z Frydku,
• studni sześciobocznej z Łąki,
• terenu składającego się z całości działek ewidencyjnych nr 1210/48, 1211/48 i 1212/48,

został wpisany do rejestru zabytków województwa śląskiego decyzją Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Katowicach z dnia 21 stycznia 2021.