Świątynia pochodzi z przełomu XVI i XVII wieku. Zdaniem znawców, wnętrze kościoła skrywa najcenniejsze zabytki sztuki sakralne spośród kościołów drewnianych w najbliższej okolicy. Ściany świątyni zdobią między innymi XVIII-wieczne polichromie. Z wyposażenia na uwagę zasługują osiemnastowieczne, barokowe ołtarze oraz ambona i chrzcielnica w stylu rokoko. Ołtarz główny zdobiony jest bogatą polichromowaną snycerką. W ołtarzu XVII-wieczny obraz z wizerunkiem patrona kościoła - Św. Marcina. W kaplicy dobudowanej do nawy, znajduje się bezcenny XV-wieczny tryptyk malowany, z wyobrażeniem Matki Boskiej z dzieciątkiem oraz świętych Stanisława i Marcina. Do kaplicy prowadzą od zewnątrz XVI-wieczne dębowe drzwi ze starego kościoła ozdobione okuciami.

Wszystkie kościółki drewniane znajdujące się na terenie powiatu pszczyńskiego należą do Szlaku Architektury Drewnianej Województwa Śląskiego, który na terenie naszego województwa ma ok 1060 km długości i obejmuje 93 obiekty oraz zespoły architektury drewnianej.